Inspiratie

Wat is ons gebleken?
1. Vertrouwen is gegroeid

Het blijkt dat het vertrouwen in deze tijd met name door het Zoomen en MS-teamen gegroeid is. Collega’s hebben elkaars thuis-situatie beter leren kennen. Kinderen die de aandacht vragen, de hond die dringend uit moet, de bel die gaat, de partner die door het beeld loopt. Menselijke aspecten voeren de boventoon, maak daar vanuit je HR-functie gebruik van.

2. Conflicten zijn voor HR-managers een goudmijn

Deze tijd geeft je handvatten om kritische vragen te stellen bij de “normale” gang van zaken. Oude prioriteiten blijken plots niet meer te gelden. Nodig teams uit om vrijuit te spreken, nieuwe inzichten en oplossingen te delen en lastige knopen eindelijk eens door te hakken! Delf daarmee goud voor de organisatie en ontdek waar de schoen echt wringt!

3. Commitment vraagt dan wel om strakke afspraken

Maak juist nu glashelder wat er is afgesproken, zeker omdat er zoveel speelt.

4. Persoonlijke Verantwoordelijkheid

Met duidelijke afspraken is het eenvoudiger om mensen ook echt persoonlijk aan te spreken. Doe het bij voorkeur 1 op 1 en vraag ook door tot je bij de kern komt .

5. Definieer duidelijke korte termijn Resultaten

Het stellen van tijdelijke, scherpe doelen met een scope van 2-3 maanden helpt medewerkers om focus te houden.

Tot slot: Bevorder als HR manager dat teams deelnemen aan elkaars vergaderingen; dat levert veel informatie en wederzijds begrip op. Ook daarmee doorbreek je oude patronen! Gebruik teams in deze crisis als kans.

Meer weten hoe je dit praktisch aanpakt? Meld je aan voor onze I-papers met concrete tips en adviezen of neem contact op voor een vrijblijvend gesprek via info@perpetuum.net

Maar terug naar mijn auto. Drie weken geleden wil ik toch even mijn auto instappen voor een afspraak en wat blijkt? Radio, navigatie, dashboard en zelfs stuur zijn verdwenen! Mijn verbijstering is groot, ik ga de hele rouwcurve af – en terug – maar uiteindelijk kan ik mezelf toegeven: een betere timing kent deze diefstal niet. Ik heb mijn auto toch nauwelijks nodig. Laat ook maar dat vervangend vervoer. Ik fiets en loop voortaan wel.

Welke betekenis geef ik Corona? En jij?
En nu nog iets filosofischer: Vraag jij je ook wel eens af wat Corona voor jou persoonlijk betekent? Bij mij lijkt een hele ketenreactie aan de gang, ook na deze autokraak toch wel: wat wil universum mij vertellen? Denk jij ook naar aanleiding van deze crisis meer over het milieu, kies je wat bewuster voor wel of niet auto, wat kan online allemaal vervangen waarvoor je nu de auto wel pakt, hoe lang douche ik eigenlijk?
Ook op macro niveau stel ik me die vraag. De mij geboden Coronatijd biedt mij ook veel meer leestijd en webinartijd. ‘Het grote gevecht’ van Jeroen Smit over Paul Polman vind ik uitermate inspirerend. Een ‘must read’ voor elke CEO die zich zichzelf leider durft te noemen. In zijn webinar stelt Henry Mintzberg  – de meest uitgesproken management-goeroe – dat iemand die 300 keer meer verdiend dan zijn minstverdienende medewerker zich toch echt geen leider mag noemen en al helemaal niet als hij/zij niet vanuit duurzaamheid denkt!

Henry Mintzberg geeft een zetje
Mintzberg geeft mij persoonlijk op een ander gebied weer een zetje. Hij heeft een artikel klaarliggen waarin hij bewijst dat in regio’s met ‘vervuilde lucht’ de verspreiding van het Corona sneller gaat. Hij heeft daar in ieder geval meer bewijs voor dan ons ‘bewijs’ dat de scholen wel weer open kunnen en dat kinderen het virus minder doorgeven. Weer een reden om duurzaamheid, gevolgen voor milieu en klimaat hoog op de exit-agenda te zetten. En wat wil de natuur ons hiermee dus ook zeggen?

‘Tipping point’ voor een echte duurzame transformatie?
Zijn we nu echt toe een transformatie? Of is het nog te vroeg? Durf ik zelf mijn klanten hier nu vragen over te stellen? Mag ik me als Perpetuum-consultant blijven beperken tot faciliteren van de strategie of moet ik me ook met de duurzame inhoud van de strategie van bedrijven bemoeien?
Voor mij zorgen de boeken, webinars en artikelen en weldenkende deskundigen nu toch echt voor een dialoog met mezelf, mijn vrienden en sommige zakelijke relaties. En zijn mijn collega’s en ik nog te vroeg en is het ‘tipping point’ nog niet daar, zoals in het Raam van Overton mooi wordt uitgelegd? Zijn we het stadium van ondenkbaar en radicaal voorbij en wordt het acceptabel het er over te hebben? Er is nu eenmaal altijd een ‘gekke’ voorhoede….. Zo zijn ‘de vaders’ van het neoliberale kapitalisme als Hayek en Friedman ook direct na WO II als gekkies neergezet. Inmiddels is hun gedachtegoed al decennialang mainstream. Nu zijn er de ‘groene’ gekkies. Waarschijnlijk is nu hún tijd aangebroken!
Het Coronavirus heeft de wereldwijde economie op de knieën gedwongen. Daarmee leert het ons dat we voorbij moeten gaan aan het belangrijkste organisatieprincipe van de moderne wereld: groei najagen, ten koste van alles. De economisch antropoloog Jason Hickel schrijft in ‘Het is nú tijd voor een economie die niet draait om groei en koopkrachtplaatjes’. ‘Vanaf een zeker punt, waar rijke landen allang voorbij zijn, is er geen enkele samenhang meer tussen het bruto binnenlands product en welzijn.’ Leiders zoals de Nieuw-Zeelandse premier Jacinda Ardern hebben al beloofd om de focus op het bbp los te laten, en zich te richten op welzijn.‘De mens is klaar voor een nieuwe koers’, schrijft Hickel.

Gebruik de Coronatijd voor jouw persoonlijke keuze en die van je organisatie
“Never waste a good crisis” . Maak keuzes. Wil je jezelf en je organisatie transformeren om het klimaat (ook wel de langzame pandemie genoemd) en daarmee de volgende generaties te redden of zing jij en je bedrijf het deze tijd “neoliberaal” nog wel uit? Voor welke ‘exit’ ga je en in welk reëel tempo kun je dat? Het is belangrijk om daar de dialoog met je medewerkers over te voeren.

Signalen voor mijn persoonlijke transformatie?
En het gaat natuurlijk ook om de eerste persoonlijke stap. Ik ben in ieder geval kouder en korter gaan douchen, doe meer bewust on en offline en we starten thuis met een moestuintje! Maar durf ik andere verworvenheden, bijvoorbeeld de net nieuwe en inmiddels weer herstelde (benzine-) auto zelf weg te doen? De signalen staan bij mij persoonlijk op lichtgroen indachtig Mintzberg woorden: ” Choose for better instead of more”. Bij het sluiten van dit blog zijn er ook net 2 (waarom oerlelijke?) laadpalen voor ons huis geplaatst. Hoeveel signalen moet het universum mij geven om in ieder geval elektrisch met mijn auto te gaan..?

Meer weten hoe Perpetuum je kan helpen met duurzame transformatie? Schrijf je in voor onze I-papers of volg ons op Linked In.

Hoe kom ik medio mei – reeds  2 maanden in Coronatijd – in deze penibele situatie verzeild? Nu, het desbetreffende directieteam waarmee ik op weg ben naar dit eiland Jisp begeleid ik als organisatie-coach. Zowel op team- als organisatieontwikkeling en de implementatie van een doortimmerd strategisch beleid dat ‘Op Koers’ heet. Of beter: heette,  want oa. door vertrek van een directeur en de komst van 3 nieuwe directieleden is ‘Op Koers’ naar een 2.0 versie geëvolueerd. Maar toen ging de Corona-wind waaien, dus belangrijk om – na eerst de lockdown overleving – de koers weer aan te scherpen.

Elkaar online een beetje kwijt  geraakt en enig chagrijn

In vooroverleg met betreffende klant komen we gezamenlijk tot de conclusie  ‘even’ als team te “her-verbinden”, voordat we de inhoud en de toekomst induiken! Na 2 maanden online-bijeenkomsten heeft iedereen zin elkaar weer live te zien en te spreken. Het ging ‘van afstand’ wel redelijk in het team, maar ook het chagrijn sloeg soms toe. Bovendien kennen de meeste teamleden elkaar in dit geval nog niet zo goed wat ook nog wat spanning geeft.

Inspirerende locatie vereist

De wens is om een inspirerende locatie te vinden, en dient natuurlijk ook Corona-proof te zijn. In overleg met het verantwoordelijke directielid komen we op het eiland Jisp. Waarom Jisp? Welnu: 1,5 meter afstand mogelijk, stilte, natuur én een spannende roeitocht naar het eiland zelf. Ieder moet natuurlijk in een eigen roeiboot. Een ervaring op zich. Met vele – ongevraagde – adviezen aan elkaar bereiken we uiteindelijk mét elkaar het eiland. Individueel waren het allemaal rommelige koersen maar gezamenlijk hebben we het wel gered. Inefficiënt? Ja! Maar dat was ook even nodig…lijkt.

Het eiland Jisp is klein, overzichtelijk, mooi en deint zelfs een beetje mee met het omliggende water. Bart en Nienke zijn de onvolprezen gastheer en -dame en houden zich bescheiden op de achtergrond. Een minimaal toiletje, een kampvuur, jerrycan met water, de stilte, de afzondering: het geeft een sfeervol en avontuurlijk gevoel. De verzorgde lunch en later borrel en de desinfecterende gel zijn de enige luxe. De vogels staan wel erg hard aan. Een van de deelnemers slaakt een zucht: ”Kan dat gezang even uit”. Ja, alle verandering blijft wennen.

Tijd en aandacht voor ieders verhaal

De “live” teamsessie is een succes. Niet in de laatste plaats door deze omgeving, maar ook door de aandacht en de tijd voor elkaar. Een kring met stoelen (met dekens), af en toe schaduw dan weer zon en midden in de mooie natuur. Het maakt veel los. De een heeft meer emotie dan de ander, maar openhartiger met liefst 7 directieleden heb ik het nauwelijks meegemaakt. Het blijkt noodzakelijk echt even te ‘proeven’ hoe iedereen er voor staat en de tijd te hebben om de verdieping met elkaar te zoeken.

Wat was essentieel voor deze eerste post-Corona teamontmoeting?

Delen van gevoelens en zorgen in specifiek deze tijd. Daarom is het ‘Check in’ verzoek:  Zoek iets uit de natuur van dit prachtige eiland dat jouw gevoel NU en/of IN deze Coronatijd weergeeft. Het geeft een leuke, humorvolle en openhartige start.

We komen nog meer los bij de – enige – voorbereide vraag van de sessie: “Wat neem je mee uit het gezin/familie van herkomst dat jouw leiderschap en gedrag nu nog bepaalt”? Dit is niet alleen een mooie vraag om daar het antwoord op te horen, maar biedt ook veel meer inzicht in ieders achtergrond, indrukwekkende familiemomenten, persoonlijke hoogte- en dieptepunten op de weg naar hun huidige positie. De wetenschap dat ieder teamlid rond de 30 minuten krijgt geeft rust, interesse en aandacht. Er worden ook openbaringen gedaan die de directieleden in een ander daglicht stellen. Een lach en een traan. Ook mooi te zien dat men elkaar beter accepteert en in ieder geval begrijpt waar bepaald gedrag vandaan komt.

De tijd vliegt om. In de check out richten we ons nog op de vraag: “Wat heb je in deze Coronatijd als positief ervaren en wil je graag behouden?” Belangrijkste conclusie: de wens om bewuster en daarmee beter te kiezen en vooral te voorkomen dat we elkaar gaan opjagen.

Investeer als team eerst in ‘live’ her-verbinden

De vaarroute terug is wederom hilarisch. Sommigen verdwijnen met bootje even in het riet, maar worden er gelukkig door anderen weer lachend uitgeplukt. Maar ja, aan ‘De Koers’ zelf moeten we dan ook nog werken. De vertrouwensbasis van het team is daarmee verstevigd en vooral de verbinding ‘hervonden’. Dit is de basis om ons op de gezamenlijke toekomst te richten.

Zelf hebben we elkaar als Perpetuum-partners ook weer ‘live’ mogen ontmoeten in de achtertuin van een van ons. Daarbij ervaren we die behoefte om eerst te her-verbinden. Dit doen we met behulp van een aantal vragen, waarvan iedereen de antwoorden verwerkt in een moodboard: “Wat heb je als positief ervaren? Wat heb je gemist? Wat is je zorg?”. We merken dat we echt nodig hebben voordat we over onze Corona ‘exit’-strategie en toekomst na gaan denken. Dat is onze volgende stap!

Meer weten?

Onmisbaar Aanpassingsvermogen Daniella Zwaaf in het FD van 18 april 2020

Helder is dat onze normale interactie met elkaar ontbreekt. Bij leidinggeven op afstand is de conclusie van recent research dat twee schijnbaar tegenstrijdigheden belangrijk zijn: Vertrouwen én Duidelijkheid. Hierbij wat praktische tips voor een aanpak, die we zelf ook meer en meer gaan hanteren, zaken waar je direct invloed op hebt en mee aan de slag kunt.

Als motto en inspirerend uitgangspunt geldt voor ons: Liefdevol Begrenzen en Krachtig Verbinden!

1. Zonder plan reageer je nergens meer op: Ben als leidinggevende in crisistijd niet bang om eenduidige prioriteiten te stellen. Verwoord doelen, resultaten en verwachtingen glashelder. Medewerkers hebben behoefte aan die duidelijkheid nu de normale interactie ontbreekt. Onzekerheid vergroot de stress, vooral als er nog sprake is van fysieke afstand.
   • Geef feitelijke informatie
   • Wat gaan we doen ?
   • Hoe gaan we samenwerken ?
   • Bespreek het en controleer het.
   • Geef waardering op zowel resultaat als inspanningen
2. Onderling contact is daarom erg belangrijk. Zorg als leidinggevende (zo mogelijk, verschilt per bedrijfstak en organisatie) dagelijks voor 1 op 1 contact met je mensen. Even je hoofd om de
   deur steken is er niet meer bij. Controleer of er voorgang is (dat is geen teken van wantrouwen) en vraag waar behoefte aan is. Luister vanuit een positieve instelling en ben nieuwsgierig.
3.  Organiseer weekopeningen en liever nog dagopeningen, waarbij iedereen inlogt en ieder aangeeft wat we die week of dag gaan doen.
4. Neem ook de tijd voor informele informatie-uitwisseling, een rondje lief-en leed. Organiseer dat en zorg dat iedereen aan de beurt komt! Naarmate deze online samenwerking langer duurt
   wordt dat steeds belangrijker. Het vergroot de betrokkenheid op elkaar.
5. Breng mensen op de hoogte van wat er speelt. Wil als leidinggevenden niet alles alleen doen, deel je lasten en zorgen.
6. Zorg voor een strak schema, maak checklists en houd je vooral aan de afspraken!

Veel succes, slaap goed, zorg voor beweging en blijf gezond.